Forum O wszystkim i o Niczym

Matwiej

Roman Jacek Giertych (ur. 27 lutego 1971 w Śremie) - polski polityk prawicowy, wicepremier i minister edukacji narodowej w rządzie Kazimierza Marcinkiewicza, a następnie w gabinecie Jarosława Kaczyńskiego, poseł na Sejm IV i V kadencji, prezes Ligi Polskich Rodzin, dawniej jeden z liderów Rodziny Warszawskiej, były prezes Młodzieży Wszechpolskiej, dawniej działacz ugrupowania Narodowo-Chrześcijańsko-Demokratyczny Blok dla Polski, adwokat, historyk.

Ukończył Wydział Prawa oraz Wydział Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

W 1989 reaktywował katolicko-narodową organizację Młodzież Wszechpolska. Przez pierwsze lata był jej prezesem, a od 1994 jest prezesem honorowym. Był członkiem Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego i Stronnictwa Narodowego, które w 2001 z kilkoma organizacjami utworzyły Ligę Polskich Rodzin.

W wyborach w 2001 został z listy LPR wybrany na posła na Sejm IV kadencji z okręgu wyborczego Warszawa II. Od lipca 2004 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego sejmowej komisji śledczej badającą sprawę Orlengate. Ponownie wybrany do Sejmu w wyborach w 2005, tym razem z okręgu wyborczego Warszawa I. W trakcie podliczania głosów pojawiły się spekulacje, iż może nie dostać się do Sejmu (z częściowych wyników wynikało, że lista LPR nie uzyska w Warszawie mandatu); uzyskał ostatecznie 35.512 głosów.

Pełni funkcję przewodniczącego Kongresu LPR, a w Sejmie przewodniczącego Komisji do Spraw Służb Specjalnych.

11 marca 2006 został wybrany na Prezesa LPR w miejsce Marka Kotlinowskiego
5 maja 2006 został wicepremierem i ministrem edukacji narodowej, co przez część społeczeństwa ocenione zostało negatywnie. Protesty przeciw tej nominacji zaczęły organizować środowiska związane głównie z lewicą i organizacjami anarchistycznymi. 9 maja w Warszawie odbyła się manifestacja studencka przeciwko tej nominacji. Kolejne manifestacje odbyły się 13, 14 i 20 maja m.in. w Gdańsku, Krakowie, Łodzi, Rzeszowie, Szczecinie i Warszawie, zaś 13 czerwca z inspiracji Inicjatywy Uczniowskiej odbył się niezgłoszony do władz protest grupy uczniów ze szkół średnich i gimnazjalnych, która zablokowała siedzibę Ministerstwa Edukacji Narodowej. Nielegalne zgromadzenie zostało usunięte przez policję. Roman Giertych swą niechęć do rozmów z protestującymi tłumaczył tym, że jego zdaniem są to środowiska postulujące także legalizację narkotyków i które w związku z tym nie mogą reprezentować całej młodzieży. Giertych twierdził również, że protesty inspirowane były przez młodzieżówki partii lewicowych oraz powiązane ze "środowiskami homoseksualnymi", których i tak nic nie przekona do jego osoby.

Niedługo po objęciu przez Romana Giertycha funkcji ministra zorganizowano także zbieranie podpisów pod listem otwartym dotyczącym jego odwołania. Zebrano 137 876 podpisów, a list został 8 czerwca przekazany do Kancelarii Premiera[1]. 30 czerwca w liście przesłanym do premiera Marcinkiewicza o odwołanie Giertycha zaapelował przewodniczący Związku Nauczycielstwa Polskiego Sławomir Broniarz. Broniarz zarzucił ministrowi, że podejmuje decyzje w sprawach oświaty bez konsultacji ze środowiskiem nauczycielskim. Uznał też, że Giertych nie prowadzi wstępnych analiz skutków podejmowanych przez siebie działań, która mają charakter czysto medialny[2]. Kontrowersyjną decyzją Romana Giertycha była także zapowiedziana niespodziewanie 15 lipca 2006 częściowa "amnestia" dla absolwentów, którzy nie zdali matury w 2006 - uważana przez niektórych komentatorów jako polityczna. 2 października 2006 Rzecznik Praw Obywatelskich zaskarżył ją do Trybunału Konstytucyjnego[3] .

Od lipca 2006 ambasador Izraela w Warszawie bojkotuje ministra Giertycha i stara się unikać kontaktów z nim w związku z domniemanymi antysemickimi akcentami w programie LPR. Ambasador poprosił też o przesunięcie komórki zajmującej się organizacją przyjazdów izraelskiej młodzieży do Polski (w tym na Marsz Żywych) z MEN np. do Ministerstwa Kultury lub Kancelarii Premiera.